کاوش موضوع شمال ایران

شمال ایران یا به‌طور کوتاه شُمال اصطلاحی است جغرافیایی که به سرزمینی نسبتاً بزرگ اما سرسبز و حاصلخیز در جنوب دریای مازندران و شمال رشته‌کوه البرز گفته می‌شود و شامل استان‌های گیلان، مازندران و گلستان است. راه‌های اصلی ورود به شمال جاده‌های کرج-چالوس، تهران-چالوس، هراز، فیروزکوه (سوادکوه)، سمنان-ساری، دامغان-گلوگاه، شاهرود-توسکستان-گرگان، شاهرود-آزادشهر، محور قدیم قزوین-رشت، آزادراه قزوین-رشت، گردنه حیران، اسالم-خلخال، پونل-خلخال و جادهٔ مشهد-گرگان هستند. شمال ایران، دارای شهرهایی توریستی و مسافرپذیر است. آب و هوای معتدل و مرطوب برای ایرانیانی که معمولاً در شهرهای گرم و خشک یا سرد و خشک زندگی می‌کنند بسیار جذاب است. نخستین تصویری که با شنیدن نام شمال کشور در ذهن ایجاد می‌شود، تصویر دریا و جنگل است. در حقیقت بخش بزرگی از طرح‌های مربوط به فضاهای روستایی شمال ایران، به پوشش گیاهی گسترده اختصاص دارد. بافت شهری شمال ایران بیشتر دارای بخش‌های کهن و دیدنی است اما در سال‌های اخیر ویلاسازی و خانه‌سازی بدون تناسب با بافت شهری این مناطق سبب تخریب و آسیب‌های محیط زیستی شده است. گرچه با توجه به ویژگی‌های ناهمواری، اراضی قابل بهره‌برداری کشاورزی در ابن منطقه محدود است، اما استان‌های ساحلی دریای‌مازندران در دهه‌های اخیر پیوسته به عنوان مهم‌ترین مناطق تولید کشاورزی ایران به‌شمار آمده‌اند. این جایگاه ویژه از یک سو با توجه تنوع محصولات تولیدی در گیلان و مازندران و از سوی دیگر از طریق بررسی آمار تولیدات زراعی در این منطقه و مقایسهٔ آن با دشت پست خزر جنوبی و کل کشور آشکار می‌گردد.... بیشتر در ویکی پدیا